182. tibbde oxuyanların her birinin en az bir defe başına gelmişdir..hocanın qarşısına geçilir böyle bir az da titreyerek,gergin bir şekilde..eline bir sümük tutuşturlur o anda..baxarsan..sevinersen..çünki,bu en yaxşı bildiğin,her delme deşiğini ezbere bildiğin bir sümükdür..bir anda gözlerine işıq geler..özünü toplayıb hemen başlayarsan bülbül kimi ötmeye..amma,yoo,durun,ele ilk kelimelerden hocanın uz ifadesinden bir şeylerin ters getdiğini anlarsın..allahım yarebbim ne oluyor menim bu sümükden yanliş bildiğim hec bir şey yok deye düşünersen..hoca senden tekrarlamanı ister..sen de yene özüne çox emin bir şekilde yene eyni sözleri tekrarlayarsan..hoca qehqeheyle güler ..evladım sümüğün ne ilgisi bununla..bu kemik..kemik.tamam mi,simdi söyle bakalım bi güzelce..hah..işte böyleee..kemik...yeni,özetle,bizim sümük dediyimiz onlarda kemik olur..